Trabzon Başmelek Mikhail Kilisesinin Yeniden İşlevlendirilmesi Sürecine Yönelik Bir Değerlendirme
Yükleniyor...
Tarih
27.12.2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Güven Plus Grup A.Ş. Yayınları
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Tarihi binaların yeniden işlevlendirilmesine yönelik gerçekleştirilen uygulama ve müdahale süreçleri, uluslararası mimari koruma arenasında devam eden tartışmalar arasındadır. Yıllar içerisinde çıkarılan koruma tüzük ve bildirgeler ile bu süreçlere yol gösterilmiş ve belirli sınırlar çizilmiştir. Bu çalışma, konumlandığı çevrenin tarihi ve kültürel değerlerini yansıtan Trabzon’un Akçabaat ilçesi Ortamahalle’de bulunan Başmelek Mikhail Kilisesi’nin (Aya Taksiyarhi, St. Micheal) uzun süre bakımsız kalmasının ardından müze olarak yeniden işlevlendirilmesini ve bu süreçte uğradığı müdahaleleri değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Çalışmada, iz sürme yöntemi kullanılarak yapıya ait literatürdeki mevcut kaynaklar incelenmiş, arşivde yer alan kayıtlara ulaşılmış ve kronolojik olarak dönemler içerisindeki yapısal/strüktürel değişimi tespit edilmiştir. Çalışma kapsamında öncelikle kilise yapısının tarihine değinilmiş ve beraberinde mimari özellikleri ele alınmıştır. Devamında, yapının yıllar içerisinde uğradığı değişiklikler arşiv fotoğrafları üzerinden incelenmiş ve günümüzde müze olarak yeniden işlevlendirilmek üzere gerçekleştirilen müdahaleler değerlendirilmiştir. İncelenen kilise yapısının, uzun yıllar işlevsiz kaldığı ve çarpık kentleşme sınırları içerisinde özgün yapısı ile uyumlu olmayan işlevlerde kullanıldığı, bu süreçte geri dönüştürülemeyen müdahalelere maruz kaldığı ve 21.yüzyıl ile yeniden bakımı yapılarak özgün değerlerinin ortaya çıkarılmaya çalışıldığı görülmüştür. Bu durumda, tarihi yapının korunması ve sürekli kullanımı için müze olarak işlevlendirilerek yerel halka kazandırılması; hem sürekli kullanım sayesinde tarihi yapının tekrar harap hale gelmesine engel olacak hem de geçmiş yıllara ait birçok kültürel ve tarihi birikimi barındıran kilise yapısının gelecek nesillere de aktarılmasına katkı sağlanacaktır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Tarihi yapı, Yeniden işlevlendirme, Anıtsal yapı, Yapısal Değişim, Restorasyon
Kaynak
6. Uluslararası Mimarlık ve Tasarım Kongresi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Ballance, S., (1960). The Byzantine Churches of Trebizond. Anatolian Studies, 10, 141-175.
Bennett, A.; Elman, C., (2006). Complex causal relations and case study methods: The example of path dependence, Political analysis, 250-267
Bryer, A., Winfield, D., (1985). The Byzantine Monuments and Topography of the Pontos: Plates. Dumbarton Oaks Research Library and Collection, Harvard University, Washington D.C.
Bullen, P., Love, P., (2011) A New Future For The Past: A Model For Adaptive Reuse Decision-Making, Built Environment Project and Asset Management, 1 (1): 32-44. https://doi.org/10.1108/20441241111143768
Douglas, J., (2006). Building Adaptation, Routledge, New York
Ertaş, B. S. and Bekar, İ. (2020). Functional Performance After Re-use in Traditional Houses. (Ed. Christov vd.) Advances in Scientific Research: Engineering and Architecture, St. Klıment Ohrıdskı Unıversıty Press: Sofia: 418-428.
Gunçe, K., Mısırlısoy, D., (2019). Assessment Of Adaptive Reuse Practices Through User Experiences: Traditional Houses İn The Walled City Of Nicosia, Sustainability, 1 (2): 1-14. https://doi.org/10.3390/su11020540
Kutlu, İ., Eray, S. S., (2021). Mardin İdadi Mektebi’nin Mekansal Ve İşlevsel Değişimi Üzerine Bir Değerlendirme. Sanat Tarihi Dergisi, 30 (1): 285-303. https://doi.org/10.29135/std.828597
Langston, C., Yung, E.H.K., Chan, E.H.W., (2013). The Application Of ARP Modelling To Adaptive Reuse Projects İn Hong Kong, Habitat International, 40: 233-243. https://doi.org/10.1016/j.habitatint.2013.05.002
Langston, C., (2008). The sustainability implications of building adaptive reuse, Gepresenteerd Op Het CRIOCM 2008 International Research Symposium on Advancement of Construction Management and Real Estate, Beijing, China: 1-12.
Sharifi, A.A., Farahinia, A.H., (2020). Evaluation Of The Adaptive Reuse Potential Of Historic Buildings And Proposition Of Preventive-Protective Measures, International Journal of Building Pathology and Adaptation, 38 (3): 493-507. https://doi.org/10.1108/IJBPA-07-2019-0057
Symon, G. E., Cassell, C. E. (1998). Qualitative methods and analysis in organizational research: A practical guide. Sage Publications Ltd., New York.
Rice, D. T., (1929). Notice on some religious buildings in the city and vilayet of Trebizond. Byzantion, 5(1), 47-81. https://www.jstor.org/stable/44167744
Yazdani Mehr, S., (2019). Analysis Of 19th And 20th Century Conservation Key Theories İn Relation To Contemporary Adaptive Reuse Of Heritage Buildings. Heritage, 2 (1): 920-937. https://doi.org/10.3390/heritage2010061
Yıldırım, A., (1999). Nitel Araştırma Yöntemlerinin Temel Özellikleri ve Eğitim Araştırmalarındaki Yeri ve Önemi. Eğitim ve Bilim, 23 (112).
Yıldırım, M., Turan, G., (2012). Sustainable Development İn Historic Areas: Adaptive Re-Use Challenges İn Traditional Houses İn Sanliurfa, Turkey. Habitat International, 36 (4): 493-503. https://doi.org/10.1016/j.habitatint.2012.05.005
Yücel, E., (1989). Trabzon and Sumela. Net Turistik Yayınları, İstanbul.
