Tanzimat Sonrasında Siverek’teki Vakıflar Ve Mahkemelere Yansıyan Problemleri
Citation
Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Başkanlığı (BOA). BOA. NFS. d.2703,1258-1843-44 s.57-58. 443 No’lu Siverek Şer’iye Sicili, (Başlama Tarihi: H.1268, Bitiş Tarihi: H.1269). 438 No’lu Siverek Şer’iye Sicili, (Başlama Tarihi: H.1283, Bitiş Tarihi: H.1284). 441 No’lu Siverek Şer’iye Sicili, (Başlama Tarihi: H. 1285, Bitiş Tarihi: H.1290). 440 No’lu Siverek Şer’iye Sicili, (Başlama Tarihi: H.1288, Bitiş Tarihi: H.1297). 444 No’lu Siverek Şer’iye Sicili, (Başlama Tarihi: H.1288, Bitiş Tarihi: H.1298) 445 No’lu Siverek Şer’iye Sicili, (Başlama Tarihi. H.1306, Bitiş Tarihi: H.1309). Akgündüz, Ahmet (2013). İslam Hukukunda ve Osmanlı Tatbikatında vakıf Müessesi. İstanbul: Osmanlı Araştırmaları Vakfı Yay. Alkan, Mustafa (2014). Adana Vakıfları, İnsan Vakıf ve Şehir. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. Barkan, Ömer Lütfi (1940). “Şer’i Miras Hukuku ve Evlatlık Vakıflar”. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, (Cilt. 6 Sayı.1), 168-181. Berki, Ali Himmet (1969). “Vakıflar ve Vakıfların Maruz Kaldığı Tecavüz ve İhmaller.” Vakıflar Dergisi, (VIII), s.335-340 Berki, Şakir (1969) “Vakfın Mahiyeti”. Vakıflar Dergisi, (VIII), 1-7. Bilmen, Ömer Nasuhi (1999). Hukuk-ı İslamiyye ve Istılahat-ı Fıkhiyye Kamusu. İstanbul: Bilmen Basın ve Yayınevi. Çatalacalı Ali Efendi(1324). Fetavay-ı Ali Efendi (Fetavay-ı Feyziyye ile Birlikte) Dersaadet: Naşir Muhammed Mehdi. Demirel, Ömer (2000). Sivas Şehir Hayatında Vakıfların Rolü. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. ez-Zerka, Ahmet Mustafa (1993). Çağdaş Yaklaşımla İslam Hukuku. Ter. Servet Armağan, İstanbul: Timaş Yay. İlmiye Salnâmesi (1334). Birinci Defa, Matbaa-i Amire. Hilmi Efendi, Ömer (1977). İthafu’l-ahlaf fi ahkâmi’l-evkâf. Ankara: Vakıflar Genel Müdürlüğü Yay. Kozak İ.Erol (1985) Bir Sosyal Siyaset Müessesi Olarak Vakıf. İstanbul: Akabe Yay. Köprülü, M. Fuat (1942). “Vakıf Müessesesinin Hukuki Mahiyeti ve Tarihi Tekâmülü”. Vakıflar Dergisi, (II), 1-35. Osmanlı Arşivinde Şeyhülislam Fetvaları (2015), Yayına Hazırlayanlar: Sinan Çuluk, Yılmaz Karaca, İstanbul: Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü Yayınları. Özkaya, H. Gökçen (2010) “Vakıf İstibdal Kayıtları, İstanbul’da Barınma Kültürü ve Kent Yapısına Dair Neler Sunar?”. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, (Cilt 8, Sayı. 16), 467-488. Öztürk, Nazif (1995). Türk Yenileşme Tarihi Çerçevesinde Vakıf Müessesesi. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları. Pakalın, Mehmet Zeki (1983). Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. Yediyıldız, Bahaeddin (2003). XVIII. Yüzyılda Türkiye’de Vakıf Müessesesi. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay. Yüksel, HasanAbstract
Tanzimat sonrasında uygulanmaya başlanan merkezileşme politikaları sonucunda, adem-i merkeziyetin önemli
unsurlarından olan vakıfların özerk konumları zayıflasa da, vakıflar toplumun sosyal ve iktisadi hayatındaki
önemlerini korumaya devam etmişlerdir. Bu dönemde Siverek’te başta camiler ve diğer ibadet kurumlarına ait
olmak üzere hem hayır cihetine hem de evlada şart kılınmış Müslümanlara ve gayrimüslimlere ait birçok vakıf
vardır. Bu çalışma merkeziyetçi politikaların uygulandığı dönemde de Siverek’teki vakıfların çeşitliliği ve işlevselliğinden
hareketle toplumdaki rollerinin devam ettiğini iddia etmektedir. Bu makale Siverek’te Tanzimat sonrası
dönemin sosyal zihniyetinin ipuçlarını veren vakıfların
Issue
53Collections
- Tarih Bölümü Koleksiyonu [168]
