Yazar "Öztürk, Huri" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Examining the hand hygiene beliefs and practices of nursing students and the effectiveness of their handwashing behaviour(Journal of Clinical Nursing, 2020) Baran, Leyla; Ceylan, Burcu; Güneş, Ülkü Yapucu; Öztürk, Huri; Sahbudak, GülAims and objectives: To examine the hand hygiene beliefs and practices of Turkish nursing students and the effectiveness of their handwashing. Background: Handwashing is the most important part of preventing cross-infection, but there is a considerable amount of evidence that shows that the handwashing technique of nurses and nursing students is not always very effective. Design/Methods: This research was carried out in two stages and is type of descriptive, analytical and observational. The study comprised 563 students from a Faculty of Nursing. Besides evaluating the nursing students' sociodemographic data, we assessed their beliefs and hand hygiene practices using a Hand Hygiene Beliefs Scale (HHBS) and Hand Hygiene Practices Inventory (HHPI) and also used with “Derma LiteCheck” device to assess how effectively they washed their hands. The STROBE checklist was used. Results: The handwashing frequency of the female students was significantly higher. The scores on both the HHBS and the HHPI were significantly higher among the female students compared to the males. The dirtiest areas of the hand were determined as nails (nail beds, beneath the nails), skin between the fingers and fingertips. Conclusions: The results of our study indicate that although student nurses have positive perceptions about hand hygiene and appear to have developed good habits, the effectiveness of their handwashing is poor. Relevance to clinical practice: It is of great importance that UV light and florescent gel are made readily available both at nursing schools and in hospitals and other health institutions since these elements are useful in providing immediate visual feedback for a full assessment of handwashing behaviour.Öğe INVESTIGATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN DOSAGECALCULATION SKILLS AND SELF-EFFICACY LEVELS OF NURSING ANDMIDWIFERY STUDENTS.(2023) Baran, Leyla; Öztürk, HuriGiriş: Öz-etkililik-yeterlik ve ilaç dozu hesaplama arasındaki ilişkiye dair yapılan araştırmalar sınırlıdır, ancak mevcut çalışmalar becerilerine güvenen bireylerin ilaç dozlarını daha doğru bir şekilde hesapladığını göstermektedir. Amaç: Bu çalışmanın temel amacı, hemşirelik ve ebelik öğrencileri arasında ilaç dozu hesaplama becerileri ile öz-etkililik-yeterlik düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu amaçla, çalışma, her iki öğrenci grubunun ilaç dozu hesaplama beceri (IDHB) testi performanslarını ve öz-etkililik-yeterlik düzeylerini değerlendirmeyi ve karşılaştırmayı hedeflemiştir. Metodoloji: Tanımlayıcı bir çalışma tasarımı kullanılmıştır. Yöntemler: Çalışma, Mardin Artuklu Üniversitesi hemşirelik ve ebelik programlarından Nisan ve Mayıs 2022 tarihleri arasında 370 öğrenciyi (Hemşirelik: 195, Ebelik: 175) içermektedir. Öğrenciler belirli bir örnekleme yöntemi kullanılmadan gönüllülük esasına dayanarak çalışmaya dâhil edilmiştir. Veriler, öğrencilerin sosyodemografik özelliklerini içeren bir birey tanıtıcı bilgi formu, araştırmacılar tarafından oluşturulan 30 sorudan oluşan bir İlaç Dozu Hesaplama Beceri (IDHB) testi ve Sherer (1982) tarafından geliştirilen ve Gözüm ve Aksayan (1999) tarafından Türkçeye uyarlanan 23 maddelik Öz- Etkililik-Yeterlik Ölçeği (ÖEYÖ) kullanılarak toplanmıştır. Demografik veriler, IDHB test performansı ve öğrencilerin öz-etkililik-yeterlik düzeyleri tanımlayıcı istatistikler kullanılarak analiz edilmiştir. ÖEYÖ, minimum 23 ve maksimum 115 puan aralığına izin verir ve daha yüksek toplam puan daha yüksek öz-etkililik-yeterlik algısını gösterir. Öğrencilerin IDHB performansı 30 soruluk bir testle değerlendirilmiştir. Tanımlayıcı istatistiklerden sayılar ve yüzdelerin rapor edilmesinin yanı sıra, Mann Whitney U testi, iki bağımsız grup (hemşirelik ve ebelik öğrencileri, üçüncü ve dördüncü sınıf öğrencileri) arasında karşılaştırma yapmak için uygulanmıştır. Ayrıca, ÖEYÖ’nin her alt boyutunun normal dağılımı, Kolmogorov-Smirnov ve Shapiro-Wilk testleri kullanılarak test edilmiştir. Hemşirelik ve ebelik öğrencileri arasındaki öz-etkililik-yeterlik ile doz hesaplama becerileri arasındaki ilişkiyi değerlendirmek için parametrik olmayan Spearman sıra korelasyon katsayısı hesaplanmıştır. Bulgular: Çalışmaya toplamda 195 öğrenci gönüllü olmuştur (Hemşirelik: 102, Ebelik: 93; Üçüncü Sınıf: 108, Dördüncü Sınıf: 87). Her iki grup da benzer sosyodemografik özelliklere sahipti ve çoğunlukla kadın öğrencilerden (% 79,5) oluşmaktadır. Grubun ortalama yaşı yaklaşık olarak 22.22±1.54 (min- maks=20-32) bulundu. Hemşirelik öğrencilerinin ortalama IDHB test puanları 13.33±2.819, ebelik öğrencilerinin ortalama puanları 14.37±2.125, üçüncü sınıf öğrencilerinin ortalama puanları 13.46±2.541 ve dördüncü sınıf öğrencilerinin ortalama puanları 14.28±2.523 idi. Her iki grup arasındaki farklar Mann Whitney U testine göre istatistiksel olarak anlamlıydı (z=-2.180, p=0.029 ve z=-2.804, p=0.005, sırasıyla). Tüm grubun Öz-etkililik-yeterlik ölçeği ortalama toplam puan 75.95±9.929 idi, bu da yüksek bir öz-etkililik-yeterlik düzeyini göstermektedir. Spearman Korelasyonu sonuçlarına göre, öz-etkililik-yeterlik düzeyleri ile doz hesaplama becerileri arasında düşük düzeyde pozitif bir ilişki bulunmuştur (r=0.137, p=0.057), ancak bu istatistiksel olarak anlamlı değildir. Sonuç: Bu çalışma, hemşirelik ve ebelik öğrencileri arasında doz hesaplama becerileri ile öz- etkililik-yeterlik düzeyleri arasında düşük düzeyde pozitif bir ilişki olduğunu ortaya koymuştur. Bu nedenle, öğrencilerin öz-etkililik-yeterlik ve İDHB test performanslarını artırmak için etkili eğitimsel müdahaleleri araştırmak faydalı olacaktır. Ayrıca, gelecekteki çalışmaların genel öz-etkililik-yeterlik testleri kullanmak yerine daha spesifik olarak aritmetik öz yeterlik matematik anksiyetesi gibi ölçücü testlerle İDHB performansı arasındaki ilişkiyi incelemesi yararlı olabilir.Öğe Medication Errors Made by Nursing Students in Turkey(05-06.2020) Güneş, Ülkü; Efteli, Elçin; Baran, Leyla; Öztürk, Huri; Şahbudak, GülAbstract Background: Medication errors are a serious problem in the world and one of the most common medical errors that threaten patient safety. Current studies on medication errors focuses on nurses, there is insufficient data available concerning the type of medication errors committed by nursing students. Objectives: The purpose of this study is to determine the types of medication errors made by the nursing students through a web-based medication error reporting system, and to explore the causes of these errors, their frequencies, categories and the factors that contribute to their occurrence. Design: A descriptive study. Setting: A faculty of nursing in Turkey Participants: All 2nd, 3rd and 4th year nursing students (1156 students) in the faculty of nursing Methodology: The study was conducted in a faculty of nursing between the years of 2016 - 2017. We developed a web-based medication error reporting system for nursing students to use during their clinical practices. All students (1156 students) who were in clinical practice were invited to participate. The students used the "Medication Error Reporting System" to submit their medication errors. Results: A total of 1156 students reported 72 medication errors over the course of 28 weeks. The most common type of medication error to be reported was “treatment delay” at a rate of 76.4% and the most common cause of medication errors was “poor communication” at a rate of 38.7%. Conclusions: Although the reporting rate is quite low, we have suspected that the number of medication errors involved nursing students may be probably more than the reported. The medication errors made by nursing students are generally due to a lack of knowledge and experience, poor communication and carelessness. Therefore, patient safety issues should be integrated throughout the courses offered in the nursing program in order to develop the culture of safety.Öğe THE USE OF BLENDED LEARNING IN TURKISH NURSING EDUCATION:A SCOPING REVIEW(2023) Öztürk, Huri; Baran, LeylaABSTRACT Background: The literature emphasizes the integration of innovative techniques alongside traditional learning in nursing education, especially heightened during the Covid-19 pandemic when in-person classroom-based learning faced limitations. This study aims to explore what extent blended learning (BL) has been employed in nursing education in Türkiye. Aims: This research aims to map the academic literature of existing research and debates about using BL in nursing education in the Turkish context and guide Turkish nursing educators by identifying and demonstrating existing evidence around BL techniques. Design: Scoping review. Methods: Prior to commencing the review, the scoping review methodological guidance provided by Peter et al. (2020) was diligently followed. To ensure clarity and structure, a protocol was developed, outlining the study’s objectives, research questions, search strategy, data sources, and search keywords. The scoping review was conducted following the five-stage framework proposed by Arksey and O’Malley (2005), which included identifying research questions, identifying relevant studies, study selection, data extraction, mapping, charting, collating, and summarising the results. To enhance the robustness of the methodology employed, the reporting of the scoping review adhered to the PRISMA extension for Scoping Reviews (PRISMA-ScR) checklist by Tricco et al. (2018). This scoping review drew on Google Scholar and PubMed databases to search for relevant literature regarding blended learning in nursing education in Türkiye. To access a relevant and representative sample of the current literature, both English and Turkish keywords related to blended learning were searched for the last 5 years of time period. All study types were included for analysis. Results: The analysis included a total of 34 papers (in both Turkish and English languages). These studies presented evidence and discussions on the effectiveness and satisfaction levels associated with various BL techniques, such as distance learning, flipped classroom, web-based learning, and online education, across diverse nursing fields. Conclusion: The findings suggest that BL is partially utilized in undergraduate nursing programs in Türkiye, but there is room for improvement in its implementation and integration.