Yazar "POLAT, PINAR" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe ANASINIFINA DEVAM EDEN ÇOCUKLAR VE ANNELERİNİN DOĞAYA YAKINLIK (BİYOFİLİ) SEVİYELERİNİN İNCELENMESİ(2018) POLAT, PINARBiyofili olarak ifade edilen doğaya yakınlık kavramının bireyler tarafından içselleştirilmesinde erken çocukluk dönemi kritik öneme sahiptir. Çocukların doğaya karşı merak duygusundan yola çıkarak iyi bir öğrenme ortamı oluşturulabilir. Böylece çocuğa sunulan doğal öğrenme ortamları ile çocuğun doğaya yakınlığı artacaktır. Bu dönemde, nitelikli bir çevre eğitimi kapsamında çocuklara doğrudan sunulan duyusal deneyimler onların ileriki yaşantılarında çevreye karşı olumlu davranışlar geliştirmelerini sağlayacaktır. Günümüzde çocukların günlük doğa deneyimleri ile ebeveynlerinin doğaya karşı tutumları arasında bir ilişki olduğu ile ilgili kanıtlarda artmaktadır. Çocukların doğaya yakınlıkları ebeveynlerinin doğaya yakınlıkları arasındaki ilişkinin nasıl olduğu ve bu ilişkinin olumlu olması için nelerin yapılabileceği ile ilgili çalışmalar önem kazanmaktadır. Bu çalışmanın amacı okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 48-66 aylık çocukların ve annelerinin doğaya yakınlıkları (biyofili) arasında bir ilişkinin olup olmadığını belirlemektir. Çalışmanın örneklemini, Mardin ili Midyat ilçesinde yer alan resmi ve özel anasınıflarına devam eden 100 çocuk ve onların anneleri oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak “Kişisel Bilgi Formu”, “Çocuklar için Biyofili Ölçeği”, yetişkinler için “Doğaya Bağlılık Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerinin analiz sonucunda, çocukların ve ebeveynlerinin biyofili seviyeleri yüksek bulunmuş olup çocukların ve annelerinin biyofili seviyesi arasında bir ilişki tespit edilememiştir. Ayrıca çocukların biyofili seviyeleri annelerin çocukken yaşadıkları yerleşim yeri, konut tipi, çocukken doğal alana çıkma sıklıkları, çocukken dışarda zaman geçirdikleri yer ve eğitim düzeyine göre farklılık göstermemiştir.Öğe YAZ ANAOKULUNDA EĞİTİM ALAN VE ALMAYAN İLKÖĞRETİM BİRİNCİ SINIF ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL BECERİLERİNİN İNCELENMESİ (Mardin İli Örneği)(2014) POLAT, PINARBu araştırmanın amacı, yaz anaokulunda eğitim alan ve almayan ilköğretim birinci sınıf öğrencilerinin sosyal becerilerinin tespiti ve öğrencilerin sosyal becerilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesidir. Araştırmanın evreni, Mardin ilinde 2012-2013 eğitim öğretim yılında Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı ilköğretim okullarında birinci sınıfa devam eden öğrenciler ve bu öğrencilerin ailelerinden oluşmaktadır. Araştırmanın örneklemini, 2012-2013 eğitim öğretim yılında Mardin ili Kızıltepe ilçe Milli Eğitim Müdürlüğü'ne bağlı Bahçelievler ve Dicle ilköğretim okullarında birinci sınıfa devam eden öğrencilerden yaz anaokulunda eğitim alan 99 öğrenci ile herhangi bir eğitim kurumunda okul öncesi eğitimi almayan 70 öğrenci ve aileleri oluşturmaktadır. Bu araştırmanın bağımlı değişkeni yaz anaokulu eğitimi, bağımsız değişkeni sosyal beceriler, kontrol değişkeni ise çocukla iletişimde kullanılan dildir. Araştırmada, öğrencilerin sosyal beceri düzeylerini ölçmek için Yrd. Doç. Dr. Hasan Avcıoğlu ile Prof. Dr. Gönül Akçamete tarafından geliştirilen Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği (SBDÖ) ve öğrencilerin kişisel bilgilerini tespit etmek için araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin analizi SPSS (Statistical Package for Social Sciences) paket programı ile yapılmıştır. Verilerin analizinde Kovaryans analizi (ANCOVA) testi kullanılmıştır. Bağımsız değişkenin bağımlı değişken üzerinde ne derece etkili olduğunu tespit etmek için, etki büyüklüğünü gösteren eta-kare analizinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda; yaz anaokulunda eğitim alan öğrencilerin sosyal uyum, konuşma-bilişsel ve otokontrol becerileri puanlarının okul öncesi eğitim almamış çocukların puanlarına göre daha yüksek olduğu bulunmuştur.
