Heykel Bölümü Koleksiyonu

Bu koleksiyon için kalıcı URI

Güncel Gönderiler

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Öğe
    The sound of silence: Breathing analysis for finding traces of trauma and depression in oral history archives
    (Oxford Academic, 2021) Akdag Salah, Almila; Salah, Albert Ali; Kaya, Heysem; Doyran, Metehan; Kavcar, Evrim
    Many people experience a traumatic event during their lifetime. In some extraordinary situations, such as natural disasters, war, massacres, terrorism, or mass migration, the traumatic event is shared by a community and the effects go beyond those directly affected. Today, thanks to recorded interviews and testimonials, many archives and collections exist that are open to researchers of trauma studies, holocaust studies, and historians, among others. These archives act as vital testimonials for oral history, politics, and human rights. As such, they are usually either transcribed or meticulously indexed. In this work, we propose to look at the nonverbal signals emitted by victims of various traumatic events when they describe the trauma and we seek to render these for novel representations without taking into account the explicit verbal content. Our preliminary paralinguistic analysis on a manually annotated collection of testimonials from different archives, as well as on a corpus prepared for depression and post-traumatic stress disorder detection indicates a tentative connection between breathing and emotional states of speakers, which opens up new possibilities of exploring oral history archives.
  • Öğe
    Dada ve Sürrealizmde Eleştirel Bir Yöntem Olarak Oyunsal Retorik
    (Mardin Artuklu Üniversitesi, 2020) Alver, Aysel
    Bu çalışmada 19. yüzyılın sonlarından itibaren Avrupa’da sanat alanında oyunsal bir retorik ile gerçekleştirilen eleştirel dil üzerinden değişen temsil anlayışı ve anlatı biçimleri ele alınmıştır. 20. yüzyıl Avangard sanat hareketleri tarafından ortaya konan bu eleştirel yaklaşımlar burada, özellikle sürece öncülük eden Dada ve Sürrealizm akımlarına ait bazı sanat pratikleri üzerinden örneklendirilerek tartışılmıştır. Sanat alanında biçim ve içerik bağlamında radikal değişimlere neden olan bu eleştirel tutumlar aynı zamanda dilbilim ve göstergebilim alanında ortaya konan tartışmalar kapsamında ele alınmıştır. Avangard sanat hareketlerinin geleneksel anlatı ve temsil biçimlerini eleştirmek amacıyla ortaya koydukları bu eleştirel retoriğe göre dilsel yapının merkezine ironik ve oyunsal bir anlatı yöntemi konulduğu belirtilmiştir. Göstergeler arası özgür bir montaj fikrine dayandırılan bu anlatı yöntemi ise metafor kullanımında özgür bir ilişkisellik ve özdeşlik fikrine dayandırılarak gerçekleştirildiği belirtilmiştir. Öte yandan bu çalışmada, Post-yapısalcı anlayışın Yapı-sökümcü yaklaşımının bir parçası olarak geliştiği belirtilen bu eleştirel retoriğin aynı zamanda Postmodern sanat anlayışına da kaynaklık ettiği belirtilmiştir.