PLATON VE FÂRÂBÎ’DE ADALET KAVRAMI
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2017-07-14
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Adalet, insan yaşamını ahlâkî, hukuki, siyasi ve ekonomik açılardan etkileyen önemli
bir kavramdır. İnsanın Tanrı‟yla, diğer insanlarla, devletle ilişkisini belirlemede adalet
kavramı önemli bir rol üstlenir.
Platon, adil bir devlet için sınıfsal bir devleti şart koşar. O, vatandaşların devlette üç
sınıftan birine ait olmalarını adalete uygun bulur. Adaletsizlik herhangi bir bireyin, kendisini
herhangi bir sınıfa ait hissetmemesi ve sınıfını değiştirmek istemesiyle başlar. Bunun doğal
sonucu ise devletin zarar görmesidir.
Fârâbî‟nin felsefesinde ise adalet, varlıkta ve insanda denge esasına dayanmaktadır.
Ona göre, insanları bir araya getiren ve toplum yapan etken, sevgidir. Adalet de bu
birleşmeyi devam ettirecek unsurdur. Sosyal ve hukuk alanında adalet, herkese hakkının
verilmesi, tüm sınıfların kendi görevlerini yapması olarak Fârâbî tarafından
vurgulanmaktadır.
Platon ve Fârâbî, iki farklı varlık alanı ortaya koymuşlardır. Platon bunu, idealar ve
nesneler ayrımı yaparak, Fârâbî ise Zorunlu ve Mümkün varlık ayrımı yaparak
gerçekleştirmiştir. Platon, toplumu bedenden ziyade, daha çok insanın psikolojik yönüyle
kıyaslar. Farabi ise devleti, vücudun organlarına benzer kılarak açıklamaya çalışır. Ayrıca
Fârâbî, Platon‟dan farklı olarak iradenin önemine daha çok değinir.
Fârâbî, Platon‟un adalet anlayışıyla birçok ortak nokta taşımaktadır. Ancak bir İslam
filozofu olan Fârâbî, adalet konusundaki farklı düşünceleriyle özgün bir siyaset anlayışını
ortaya koymaktadır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Platon, Fârâbî, Adalet, Felsefe
