AHMED ARİF’İN ŞİİRLERİNDE VAROLUŞÇU DURUMLAR
Yükleniyor...
Tarih
15.20.2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Ahmed Arif 20.yüzyılın en etkili şairlerin arasında gösterilmiş olup aynı
zamanda Tükiye’deki şairlerden ve belki de dünyadaki diğer şairlerden farklı
kılan bir mizaca sahip olduğu kabul edilmiştir. Onun tek şiir kitabıyla bu başarıyı
yakalaması dünyada örneğine az rastlanır bir durumdur. Elbette onun
başarısı kendisinden ve çevresinden yola çıkarak gerçekçi bir şiir tarzını yakalaması
ve şiirin o kadar kolay yazılmadığının farkına varmasından kaynaklanmıştır.
Çünkü onun sadece bir şiir için yıllarını verdiği bilinmektedir. Bu
konuda söylediği “ben şiirleri çok bekletirim, mesela yirmi yıldır dokunmadığım
şiirim var”1 ifadesi buna örnek gösterilebilir. Çünkü şiir yerini bulmalıdır,
aslına dönüşü yani ait olduğu dünyanın içine girmeyi başarmalıdır ve bu
gerçekleşene kadar bekle(til)melidir. Zira İngiliz şair Percy Bysshe Shelley’nin
şiirin dünyanın gizli kalmış güzelliğinin peçesini kaldıran ve bildik nesneleri
ayıklayan bir güce sahip olduğunu2 ifade etmesi tam da Ahmed Arif’in şiir
anlayışına karşılık gelen bir deyiş olmuştur. İşte bu uzun bekleyiş dünyanın
gizemini çözebilmek veya onu kısmın de olsa anlayabilmek içindir. Şüphesiz
bu bekleyişin başladığı zaman çocukluk çağıdır.
