Yazar "Akto, Akif" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe 6. Sınıf Türkçe Dersinde Yaratıcı Yazma Yaklaşımının Öğrencilerin Yazmaya Yönelik Tutumlarına ve Yazma Becerilerine Etkisi(T.C. Milli Eğitim Bakanlığı, 2023) Akto, Akif; Kıran Ölmez, Ela; Bindak, RecepBu araştırma, 6. sınıf Türkçe dersinde yaratıcı yazma yaklaşımının öğrencilerin yazmaya yönelik tutumlarına ve yazma becerilerine etkisini tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırma 2021-2022 eğitim-öğretim yılı 2. Dönem içerisinde Mardin ili Artuklu ilçesine bağlı bir ortaokulun 6. Sınıfında okuyan 20 öğrenciyle yürütülmüştür. Araştırmada veri toplama aracı olarak yarı deneysel yöntemle tek grup ön test/son test modeli uygulanmıştır. Etkinlikler haftada iki saat olmak üzere 8 hafta boyunca toplam 16 saat uygulanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak deneysel işlem öncesinde ve sonrasında yazmaya yönelik tutum ölçeği kullanılmıştır. Deneysel çalışma boyunca yaratıcı yazma etkinlik yaprakları kullanılmıştır. Veri toplama araçları çalışma grubunda ön test ve son test olarak uygulanmıştır. Çalışma kapsamında nicel verilerin analizinde SPSS 22.0 istatistik paket programı kullanılmıştır. Araştırma boyunca uygulanan yaratıcı yazma çalışmaları, betimsel analiz yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırmada şu sonuçlara ulaşılmıştır: • Yaratıcı yazma çalışmalarının neticesinde elde edilen son test puanları ön test puanlarına göre yüksek çıkmıştır. Çalışma grubunun ön test ve son test puanları eşleştirilmiş t-testi analizi uygulanarak karşılaştırılmış ve ön test ve son test puanları arasında anlamlı bir farklılık olduğu bulunmuştur. Buna göre Türkçe derslerinde uygulanan yaratıcı yazma uygulamalarının öğrencilerin yazma tutum ve becerilerinde anlamlı bir artışa neden olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). • Betimsel analiz yöntemi sonucunda elde edilen verilere göre yaratıcı yazma çalışmaları, öğrencilerin yazma tutumlarını ve yazma becerilerini olumlu yönde geliştirmiştir.Öğe ALLAH -İNSAN ARASINDA ONTOLOJİK, EPİSTEMOLOJİK VE VAROLUŞSAL BİR İLİŞKİ BİÇİMİ: TEVEKKÜL(2016) Akto, AkifTevekkül kavramı ve doğasını ele almayı amaçlayan bu makale tevekkülün Kur'an ve Sünnet'teki önemini vurgulamak ve insan ile Allah arasındaki ilişkide tevekkülün taşıdığı değeri ortaya koymak üzerinde odaklanmaktadır. Bu makalede/çalışmada tevekkül kavramının doğasında nasıl bir ayrıntı vardır? Kur'an ve Sünnet'te tevekküle yüklenilen anlam ile tevekkülün yaşanılan anlamı arasında herhangi bir farklılık var mıdır? Tevekkül kavramının anlamıyla karıştırılan başka benzer kavramlar var mıdır? Varsa bu kavramların tevekkül ile ilişkisi nedir? Ve tevekkül kavramının anlaşılmasında ne tür katkı sağlamaktadır? İnsan ile Yaratıcısı arasında ne tür bir ilişki biçiminden söz edilebilir? Bu ilişki biçiminde tevekkülün ne tür bir değeri vardır? İnsan ile Allah arasındaki tevekkül ilişkisinin farklı anlamlarda kendisini göstermesi ne tür sorunsalları ve çözümlemeleri açığa çıkarır? Tevekkül kavramı ve doğasından oluşturulan bu sorular bir değerlendirme zemininde ele alınacaktır. Bunun için bu makalede tevekkül kavramının, sözlük ve ıstılahı anlamları tanımlanarak, Kur'an ve Sünnet'te nasıl ele alınıp işlendiği ayet ve hadislerle belirginleştirilerek ele alınacaktır. Tevekkül kavramının yanlış mecralara veya anlamlara sürüklenmesine etki eden bir takım kavramlarla olan ilişkisi üzerinde durulacak, kavramın daha iyi anlaşılması için zemin hazırlanacaktır. Ayrıca tevekkül kavramı Allah ile insan arasında üç temel ilişki biçimi olarak isimlendirilebilecek ontolojik, epistemolojik ve varoluşsal ilişki bağlamında ele alınacaktır. Son olarak tevekkül kavramının Kur'an ve sünnet gibi dinin temel kaynaklarındaki yerini teorik olarak belirlemek, epistemolojik, ontolojik ve varoluşsal ilişki açısından tevekkülün önemi üzerinde durarak bir tür değerlendirmeye gidilecektirÖğe Birlikte yaşamaya yönelik değerlerin müslüman ve hristiyanlar arasında gerçekleşme imkânı (Mardin ili örneği)(2014) Akto, AkifBu çalışmanın amacı birlikte yaşamaya yönelik değerlerlerin Müslüman ve Hristiyanlar arasında gerçekleşme imkanının belirlenmesidir. Araştırmanın amacı birlikte yaşamaya yönelik değerler olarak nitelendirilen değerlerin Müslümanlar ve Hristiyanların birlikte yaşadığı bir coğrafyada gerçekleşme imkânı açısından anlamlı ilişkisinin olup olmadığını sınamaktadır. Araştırma verilerinin toplanmasında nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. İlgili analizlerde değişkenlerle ilgili ki-kare testi uygulanmıştır. Ki-kare analiz sonuçları incelen- diğinde tüm değer maddeleri için katılımcıların sözkonusu değerlerin gerçekleş- me imkânı hakkındaki görüşleri ile mensup oldukları din arasında istatistiksel açıdan anlamlı ilişki bulunmus?tur (tüm değer maddeleri için p<0.05). Bulgular zaman zaman paradoksal tutarsızlıkları da yansıtmaktadır. Burada önemi vur- gulanması gereken, Müslümanlar ve Hristiyanların gerek söylemleri gerekse yaşama anlam veren değerler hakkındaki tercihleridir. Söylem ve tercihteki benzerlik ve farklılık sadece bir tutarsızlık değil, dinlerin birbirlerine olan ba- kışaçıları ve birbirleri hakkında anlamın nasıl oluştuğunun bir sonucu olarak da yorumlanabileceğidir. Farklılıklara çözüm önerisi olarak ise, Türkiye’de çok dinliliğin nasıl algılandıg?ına yönelik çalıs?maların arttırılması genel durumun ne oldug?unu ortaya koymak açısından önemli olacaktır.Öğe Kişilik Oluşumunda Dinîn Rolü(2011) Akto, AkifKişilik, bir insanın bütün ilgilerinin, tutumlarının yeteneklerinin, konuşma tarzının, dış görünüşünün ve çevreye uyum biçiminin özelliklerini içeren bir kavramdır. Kişiliğin niteliği hakkında ortak bir kavram yoktur. Çünkü bu kavram günlük dilde çok anlamlı olarak kullanılmaktadır. Hem Kur’an’da hem de Hadis’te şahıs kavramı, tek ve başkalaşmış; hukukun bir objesi, aynı zamanda manevi bir varlık, bilhassa kendi öz hayatına sahip, bağımsız bir suje halinde, bir realite olarak ortaya çıkmıştır. İnsandaki kişilik nitelikleri bebeklik çağından olgunluk çağına kadar çeşitli değişikliklere uğrar. Çok küçük yaşlarda edinilmiş olan alışkanlıklar kişiliğin temelini ve çekirdeğini teşkil etmektedir. Ancak doğuştan potansiyel olarak var olan kişilik vasıfları da çevre ve kültür şartlarına göre gelişmektedir. Böyle bir ortamda kendini arayan birey, varoluşsal boşlukla yüz yüze gelmiştir. Modernitenin sunduğu her türlü imkâna karşı insanlar, anlamsızlık duyusundan kurtulamamaktadırlar.Öğe OKUL ÖNCESI DEĞERLER EĞITIMINDE KULLANILAN YÖNTEM VE TEKNIKLER (NITEL BIR ARAŞTIRMA)(2017) Akto, Akif; Akto, SemraOkul öncesinde değerler bazı yöntem ve tekniklerle öğretilebilir mi? Okul öncesinde değerler eğitimi için hangi yöntem ve teknikler kullanılmalıdır? Okul öncesi değerler eğitiminde kullanılan yöntem ve teknikler nelerdir? Soruları etrafında bu araştırma odaklanmaktadır. Araştırma nitel olarak tasarlanmıştır. Bu araştırmanın deseni olgubilim (fenomenoloji)'dir. Bu araştırmada amaçlı örnekleme tekniği kullanılmıştır. Evren açısında Mardin il merkezi ve örneklem için de okul öncesi öğretmenleri tercih edilmiştir. Araştırmaya katılanlar üzerinde gözlem tekniği uygulanmıştır. Bu çalışma yarı-yapılandırılmış bir çalışmadır. Araştırmacı katılımcılarla görüşerek araştırma isteğini bildirmiştir. Öğretmenler, istedikleri değer türünü kendileri seçmiş ve seçtikleri değer türünü öğretmek için uygun buldukları yöntem ve tekniği kendileri belirlemiştir. Katılımcılardan alınan izin ile etkinlikler kamera kaydı ile kaydedilmiştir. Kamera kaydından elde edilen veriler yazıya aktarılmış ve yazılı olan veriler ayrı ayrı betimsel analiz yapılarak tematik kodlar oluşturulmuştur. Bulgular kısmında katılımcıların sınıf etkinliği için tercih ettikleri değerler sorumluluk, dürüstlük, hoşgörü, iyilik, sevgi, paylaşmak ve saygı'dır. Kullandıkları yöntem ve teknikler ise, eğitici oyunlar, sunum ile anlatım, hikaye, soru-cevap, drama, rol play, tartışma vb. yöntem ve tekniklerdir. Bu yöntemler, zaman zaman bazı model, strateji ve taktiklerle zenginleştirilmiştir. Sonuç olarak rastgele, gelişi güzel yöntem-teknik tercih edildiği gözlenmiştir. Öneri olarak yöntem ve teknikler daha bilinci seçilmeli, sebep ve sonuçları hesaba katılmalıdırÖğe OKUL ÖNCESİ ÖĞRETMENLERİNİN DİN EĞİTİMİ HAKKINDAKI GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ (NİTEL BİR ARAŞTIRMA)(2017) Akto, Semra; Akto, AkifOkul öncesi öğretmenlerinin din eğitimi hakkında hazırbulunuşlukları var mıdır? Okul öncesi öğretmenleri din eğitimi hakkında ne tür bir donamına sahiptir? Okul öncesi öğretmenleri din eğitimi hakkında benzer mi, yoksa farklı görüşlere mi sahiptir? Bu sorular çalışmanın problemini ortaya koymaktadır. Okul öncesi öğretmenlerinin din eğitimi hakkındaki görüşleri nelerdir? Sorusu çalışmanın ana problemidir. Okul öncesi öğretmenlerinin din eğitimi hakkındaki görüşlerinin nitel bir araştırmayla incelenmesi de bu çalışmanın amacıdır. Çalışma nitel bir çalışma olup, olgubilim (fenomenoloji) deseni kullanılmıştır. Çalışma grubu Mardin İl merkezinde çalışan okul öncesi öğretmenleridir. Katılımcıların 1'i erkek 47'si ise bayan olup, mesleki deneyimleri 1 ile 15 yıl arasında değişmektedir. Veriler, görüşme formları ve yüz yüze derinlemesine görüşmeler ile yarıyapılandırılmış olarak elde edilmiştir. Veri analizinde tematik analiz tekniğinden yararlanılmıştır. Çalışma bulguları açısından eldeki verilerden üç ana tema oluşturulmuştur. Bu temalardan da katılımcılar; okul öncesinde din eğitimi verilemez, verilmelidir, şartlı verilmelidir ve dördüncü olarak da din eğitimi ailede verilmelidir gibi dört farklı görüş beyan etmişlerdir. Sonuç olarak okul öncesinde din eğitimi hakkında öğretmen görüşleri bilimsel bir temele dayanmamakta, öğretmenler kendilerini ideolojik olarak konumlandırdıkları yerden görüş beyan etmişlerdir. Çözüm önerisi olarak okul öncesi dönemin gelişim ve öğrenme psikolojisi dikkate alınmalıdır
