Arkeoloji Bölümü Koleksiyonu
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Güncel Gönderiler
Öğe Bodily boundaries transgressed: corporal alteration through ornamentation in the Pre-Pottery Neolithic at Boncuklu Tarla, Türkiye(Cambridge University Press, 2024) Kodaş, Ergül; Baysal, Emma L.; Özkan, KazımLack of contextual evidence for the use of small personal ornaments means that much of our understanding of ornamentation traditions within archaeological cultures is reconstructed from ethnographic comparisons. New in situ finds from the areas around the ears and mouth in burials at Boncuklu Tarla, a Neolithic settlement in Türkiye, add a novel dimension to the interpretation of stone 'tokens' or 'plugs'. This article presents a new typology for these artefacts and argues for their use as ear ornaments or labrets in a practice involving significant and lasting corporal alteration.Öğe Mould-Blown Glass Vessels in Diyarbakır Museum(2018) Hanar, ElifI have studied 583 glass vessels from Diyarbakır Museum Glassware Collection. Nearly all of these glass vessels which have a great variety of forms are in good conditions and have been well preserved so far. According to the scientific researches, it was found out that the glass vessels in Diyarbakir Museum’s glass collection were generally produced between 6th century B.C and 13th century A.D. It was investigated whether the glass vessels having rich forms of diversity were the production of a centre in the region and incase of the existence of such a centre, it was investigated by which production centres it was affected. In addition, it was aimed to find new information about glass trade of Diyarbakır province located in the crossroads of trade routes of antique period. The vessels at issue were classified under the headings of oinochoe, aryballos, alabastron, amphoriskos, unguanteria, bottles, bowls, plates, cups, candles, spreaders, jar, glass and amulets and were evaluated individually. With regard to technique, the glass vessels concerned were produced with core formed technique, rod formed technique, free blowing technique and mould blowing technique and were decorated with different decoration techniques such as feather, upsetting and pinching. The vessels which will be mentioned in this presentaion include seventy four glass vessels which were produced by using mould blown technique. These glass vessels include Date-shaped Bottle, Grape Cluster-shaped Bottle, Head-shaped Bottle, Sprinkler, Ribbed Bottle and Hexagonal Bottle with Jewish Symbols. The earliest one of these bottles is Date-shaped Bottle which dates back to 1st century A.D. The latest one of these samples is Hexagonal Bottle with Jewish symbol which dates back to 5th and 6th centuries A.D.Öğe The Commercial Glass Containers of Tralleis Antique City: Flagon(2019) Hanar, ElifRemains of the ancient city of Tralleis, which was within the borders of the Caria Region in the ancient period, are located in the Topyatağı area of Aydın province. In the researches, detailed data were obtained on the city's gymnasium complex, residential areas, shops, necropolis and other structures. In the 2nd century AD, we see that different and new forms of vessels were produced using the mould blowing technique, while the vessels with angular lines produced during this period came to the fore with their functionality rather than decorative characteristics. Angular shaped glass vessels (flagon) were preferred for the transportation of traded liquids throughout the Roman Empire as they were more functional due to the ease of packaging in the trade of liquid substances compared to glass vessels with cylindrical bodies. This study aims to introduce and evaluate the flagon pieces unearthed in Tralleis excavations, to share the first scientific data on the subject and to contribute to the regional archaeology. These glass vessels called flagons were evaluated typologically and chronologically in the light of parallel materials with the excavation data. Samples included in the study were unearthed during the excavations carried out in the ancient city of Tralleis, especially in areas with gymnasium and arsenal between 1999 and 2008. These materials, which are seen to have been produced by the blow moulding technique, consist of profiled parts such as the rim parts, the rim and the part where the handle is protected together, the handle parts, the body parts and the base parts. It is concluded that the Tralleis flagon samples, which were handled typologically and chronologically in the light of the excavation data, originated from the 1-4th centuries AD, when the most prosperous periods of the Roman Empire were experienced. Before the flagons which are the main subject of the study are evaluated, information about the short history of glass, the location and history of the ancient city of Tralleis, Tralleis glasses, glass workshops in Tralleis and the origin, function, form development and propagation areas of the vessels produced as flagon will be included.Öğe GRE FILLA (AMBAR I) MOUNT GLASS FINDS(2021) Hanar, ElifWithin the scope of the Silvan Project, Silvan, Ergani, Çermik, Ambar, Başlar and Kuruçay dams were built on the branches of the Upper Tigris basin feeding from the north, which is fed by many streams originating from the south-facing slopes of the Southeastern Taurus Mountains and the northern skirts of Karacadağ and Mardin-Midyat Plateau. Three mounds named Ambar Höyük, Gre Fılla (Ambar I) Höyük and Kendale Hecala Höyük are affected from the Ambar Dam, which was built 5 km south of Ambar Village, 6 km west of Kocaköy District. The whole of Gre Fılla (Ambar I) mound, located in the village on the west coast of Ambar Stream, remains in the water retention area. Within the scope of the Ambar Dam Rescue Project, salvage excavations have been planned in Gre Fılla (Ambar I) Mound. The excavations started in this mound are the first archaeological excavations to be carried out in this part of the Upper Tigris basin. A large number of glass vessels have been found during the excavations that started in 2018 and are still ongoing. Almost all of the glass vessels identified were found as a whole. When we consider it on the basis of production technique, it is understood that these containers are produced with free blowing technique and mold blowing technique. Glass vessels unearthed during the Gre Fılla (Ambar I) Mound excavations; Includes sprinkler, bottle and plate forms. It has been observed that these vessels, which are generally produced in the 3rd and 4th centuries AD and called as sprinkler, have a wide rim, a long neck, sometimes an onion body and sometimes a conical body. As can be seen in the early bottles and unguentariums, there is a narrowing on the inside of the neck of these vessels where it meets the body. Samples of these vessels with flat bodies as well as decorated samples were found. In addition to the sprinklers, unguentarium and bottle samples produced by free blowing technique and probably produced in the 2nd and 3rd centuries AD, and a plate, possibly produced in the 4th century AD, are among the glass vessels. Glass vessels unearthed during the Gre Fılla (Ambar I) Mound excavations show similar characteristics to glass vessels produced between the 2nd and 4th centuries AD.Öğe Findings That Shows Glass was Discovered in Mesopotamia(2021) Hanar, ElifThrough excavations in many different countries, the science of archaeology makes important contributions to the determination of the origin, usage patterns and distribution areas of the material remains produced by humans. The origins of the use of glass, which has an important place in our daily life, and the way glass material has traveled, of course, is an important subject worth researching. The aim of this study is to share the first and primary data on the origin of the use of glass as a material. Glass, as you all know, is a liquid material, but it doesn't behave like the fluids we know. Because glass is a fascinating and unique material that cannot be included in either the realm of liquids or the realm of solids. It has fascinated countless people since our ancestors produced the first glass thousands of years ago. Despite all that time, it has not grown old and still continues to fascinate many people. It is defined as a transparent, translucent or opaque, amorphous, artificial material that solidifies without crystallization, formed by melting glass silica, potash or soda, lime and other additives together. Glass, which has become an integral part of contemporary life after the technological and artistic stages recorded in the past thousands of years, is an important material that is completely natural but created with human hands and contribution, symbolizing the success of human beings in benefiting from natural resources with intelligence and creativity. We learn from ancient sources and cuneiform tablets that the first written data to form a basis for the production of glass, which we do not know exactly where, how and when it was produced. Glass-like shiny objects have been used in the Near East since the 5th millennium BC. The earliest records of glass making technology were found in cuneiform tablets found in Mesopotamia, while the earliest tablet containing a formula for glazing was found in Tell-Umar on the Tigris River. In this tablet dating to the 17th century BC, it is recorded that glassmaking was a well-structured tradition. It is known that the first glass was produced in Mesopotamia around the 3rd millennium BC and artificial glass was first used as a layer of glaze covering stone and ceramic beads in Mesopotamia in 3500-3000 BC. In 2500 BC, beads and amulets were made entirely of glass material. It has been observed that after 1500 BC, glass containers were produced in Mesopotamia in Western Asia, during the period of the Kingdom of Mitanni, using the inner mould technique and that the glass containers produced in Mesopotamia spread over a wide area in Iran, Elam, Babylon in Eastern Syria, Palestine on the Mediterranean coast, Cyprus, and in the Middle East and Near East, including Mycenae in Greece. Glass is a versatile material that has been in constant evolution over the centuries. When we examine the chronological development of glass; It is understood that this material has been functionalized in small pieces for many years and has become an indispensable part of daily life today, as it was in the past, and preserves its feature of being a material that is loved and used.Öğe Demeter Kültü Işığında Eleusis Mysterleri(Pharmakon, 08.06.2021) Hanar, ElifDoğurganlığın sonsuz güç kaynağı olarak bilinen yer, tanrıların anası ve toprak ana şeklinde tanımlanır. Hellen inanışının tanrıları kişileştirmesi üzerine yer, Demeter gibi toprak ve verimlilik ile yakından ilişkilendirilen kutsal varlıkların ortaya çıkmasına fırsat tanımıştır. Olymposlu tanrılar kuşağından olan tanrıça Demeter, ekili dikili toprağın ve bereketin tanrıçası olduğundan toprak ana, mevsimleri getiren, insanları besleyen, yaşamı devam ettiren ulu tanrıça olarak tasvir edilir. Ölümlüleri besleyen ve toprağı seven bir Olymposlu olarak bilinen Demeter, Homeros’un destanlarında sarı saçlı, ela gözlü güzel bir tanrıça olarak betimlenirken; Hesiodos’un şiirlerinde Kronos ile Rheia’nın kızı ve Zeus’un kız kardeşi olduğundan söz edilmiştir. Demeter mitolojisinde kızı ile beraber anılır ve bu nedenle birçok kaynakta “ikili tanrıçalar” veya “tanrıçalar” şeklinde tanımlanırlar. Demeter kültüne, Kıta Yunanistan’da tahıl tarımının yapıldığı hemen hemen her bölgede rastlamak mümkündür. Bu kültte, Persephone’nin Hades tarafından kaçırılış mitolojisi tanrıçanın tapınımının temellerini oluşturur. Demeter, Persephone ve Hades mitolojisi temelde doğadaki yaşam çemberini, mevsimsel döngü ile toprağın kışın ölüp ilkbaharda yeniden canlanışını temsil eder. Demeter kültünün kaynağını oluşturan tanrıçaların mitolojisi ve bu mitolojinin sonucu olarak ortaya çıktığı kabul edilen Eleusis Misterleri antik çağlarda yaygın bir uygulama alanı bulmuştur. Eleusis Misterleri olarak adlandırılan bu gizli tapınımın oluşum sürecinde yerine getirilen dinsel törenler ise tamamıyla birbiri ile bağlantılıdır. Tanrıçanın insanoğluna sunduğu en büyük hediye olan bu misterlerde, insanlar ölüme ve yaşama farklı bir bakış açısı ile yaklaşmayı denemektedir. Demeter kültü ve bu kültün insanoğluna sunduğu Eleusis Misterleri, bu külte inanan insanların ölümden sonraki yaşam için daha umutlu bir ruh haline sahip olmalarını mümkün kılmıştır. Bu çalışmanın amacı Demeter kültünün temeli olduğu düşünülen Persephone’nin Hades tarafından kaçırılış mitolojisi, bu mitolojinin sonucu olarak ortaya çıkan Eleusis Misterleri’nin oluşturulma nedenleri, misterlerin törensel içeriği, Demeter ve Persephone’nin bu misterlerde üstlendikleri görevler ve Persephopne’nin yeraltı dünyası ile yeryüzü arasında aracı bir rol üstlenişinin nedenlerini açıklamaktır.Öğe Kızılin Kazıları (IV) 2021 Sezonu(2023) Erbil Eşref, Aydın Yavuz, Kartal Gizem, Sarıoğlu Engin Koray, Bal Burcu Cemre, Kartal MetinToprak dolgu içerisinden çok sayıda yontmataş malzeme ele geçirilmiştir. Buluntular genel görünümü itibariyle Epi-paleolitik Dönem buluntularını işaret etmektedir.Öğe Ballık Mağarası (Dikili İlçesi) Kazısı(2023) Aksan Mete, Ateş Güler, Aydın Yavuz, Erbil Eşref, Ludwig Bernhard, Mania Ulrich, Pirson Felix, Taşkıran HarunPrehistorik kazıların ilk olarak 4 metrekare alanda gerçekleştirilmesi planlanmıştır. Bunula birlikte zamanın kısıtlı olması ve yakında yer alan su kaynağının yetersiz olması yeni bir planlamanın yapılması gereğini ortaya çıkarmıştır. Ayrıca zamanın kısıtlı olmasından dolayı, hem buluntu karakterini hem de stratigrafiyi anlamak için küçük bir alanda dikey bir kazı yapılması planlanmıştır.Öğe Sakarya İli Tarih Öncesi Arkeolojisi Yüzey Araştırması (III) 2015(2017) Kartal Metin, Erbil Eşref2015 yılı araştırmalarında Alt, Orta, Üst ve Epi-paleolitik dönemlere ilişkin bulgularla karşılaşılmıştır. Özellikle Alt Paleolitik döneme tarihleyebileceğimiz kıyıcılar, kıyıcı aletler ve iri yongalar 2015 yılının en dikkat çekici buluntularıdır.Öğe Kızılin Kazıları (II) 2018 Sezonu(2020) Demirel Mustafa, Kartal Gizem, Erbil Eşref, Ağırsoy Zeynep Beyza, Erdem İsmet Berkan, Perçin Pınar, Bal Burcu Cemre, Mutlu Murat, Kartal MetinKökten alanı olarak isimlendirilmiş olan üst kenarın kuzey-güney yönünde belirlenmiş olan D, E, F, G, H, I ve J karelerinin doğu-batı yönünde kesiştikleri 16 ve 17 plankarelerinin bulunduğu 14 metrekarelik alanın hemen üzerinde birikmiş olan humuslu güncel toprak in situ seviyelere ulaşılana değin kazılmaya başlanmıştır.Öğe Eskişehir İli Tarih Öncesi Arkeolojisi Yüzey Araştırması (I) 2017(2019) Kartal Gizem, Erbil Eşref, Kartal MetinEskişehir İli'nin tarih öncesine ilişkin gerçekleştirilen yüzey araştırması kapsamında bir çok buluntu alanı tespit edilmiştir. 2017 yılında Seyitgazi ve Alpu ilçesinin bir kısmı araştırılmıştır. Yapılan ilk gözlemler sonucunda Alt ve Orta Paleolitik Dönemi karakterize eden bulgularla karşılaşılmıştır.Öğe 2015 Yılı Karain Mağarası Kazıları(2017) Taşkıran Harun, Özçelik Kadriye, Kartal Gizem, Aydın Yavuz, Fındık Betül, Bulut Hande, Erbil Eşref, Kösem Beray,2015 yılı kazıları daha önceki yıllarda olduğu gibi E ve B gözlerinde jeolojik ve arkeolojik seviyeler takip edilerek gerçekleştirilmiştir, stratigrafik bir düzen içerisinde Paleolitik dönemin farklı kültürel evrelerine ulaşılmıştır.Öğe Kızılin Kazıları (I) 2017 Sezonu(2019) Demirel Mustafa, Kartal Gizem, Aydın Yavuz, Erbil Eşref, Kartal MetinKızılin Antalya'nın yaklaşık 30km kuzeyinde Toros Dağları silsilesinin Tufa Ovasına açılan dağ yamacında yer alır. Hemen önünden mevsimlik Kızılin Deresi geçer. Kızılin Profesör İsmail Kılıç Kökten'in 1950'li yıllarda Karain kazılarını yaptığı sıralarda alan araştırmalarıyla keşfedilmiştir.Öğe Denizli İli Prehistorik Dönem Yüzey Araştırması 2018(2020) Özçelik Kadriye, Bulut Hande, Tunçel Esra, Erbil Eşref, Mutlu Murat2018 yılında yüzey araştırması projesi çerçevesinde, Denizli'nin yüzölçümü en geniş ilçelerinden olan Acıpayam'da Paleolitik Çağ odaklı incelemeler gerçekleştirilmiştir.Öğe Ege Gübre Neolitik Yerleşimi Ok Uçları Tekno-Tipolojisi(2018) Erbil EşrefBu çalışma, Batı Anadolu Geç Neolitik yerleşim yerlerinden biri olan Ege Gübre Yerleşimi arkeolojik kazısından ele geçen ok uçlarının tekno-tipolojik analizlerini kapsamaktadır. Ege Gübre Yerleşimi adını sınırları içerisinde bulunan fabrikadan almıştır. Yerleşimde kazı çalışmaları 2004-2008 yılları arasında, Ege Üniversitesi’nden Haluk Sağlamtimur’un bilimsel başkanlığında, İzmir Arkeoloji Müzesi ile birlikte gerçekleştirilmiştir. Yapılan çalışmalar sonucunda yerleşimde dört ana tabaka tespit edilmiştir. I. tabaka Hellenistik Dönem ile temsil edilirken, II. tabaka Kalkolitik Çağ ile temsil edilir. I. ve II. tabaka büyük oranda tahrip olmuştur. Buluntuların büyük bölümü Geç Neolitik Dönem ile temsil edilen III. tabakadan ele geçmiştir. Geç Neolitik Dönem ile temsil edilen bir diğer tabaka ise IV. tabakadır. IV. tabaka çok sınırlı bir alanda tespit edilmiş olup büyük oranda III. tabaka tarafından tahrip edilmiştir. Yapılan C14 yaşlandırma sonuçlarına göre, yerleşimin en erken tabakası olan IV. tabaka MÖ 6200- 6000, III. tabaka ise MÖ 6000-5700 yılları arasındaki tarihlere denk gelmektedir. Ege Gübre Yerleşimi III. ve IV. tabakalarından ele geçen yontmataş malzeme üzerinde yapmış olduğumuz tekno-tipolojik çalışmalar sonucunda, yerleşimde toplamda 32 adet ok ucu tespit edilmiştir. Bunların 8’i kırık, 24 tanesi ise tamdır. 14’ünün hammaddesi kalsedon iken 18’inin hammaddesi çakmaktaşıdır. Tipolojik olarak ‘Geniş Yaprak Biçimli’ ve ‘Dar Yaprak Biçimli’ olmak üzere iki alt tipe ayrılan bu uçların dip kısmında, içbükey girinti gösteren herhangi bir sap teknolojisinden söz etmek mümkün değildir. Sadece ucun ahşap sapa yerleştirilmesi için proksimal bölgede ve yanal kenarlarda düzeltiler oluşturulmuştur. Yapılan bu düzeltiler, bir sap oluşturmaktan öte fonksiyonel açıdan ucun morfolojik olarak hazırlanması işlemidir.Öğe Ege Gübre Yerleşimi Yontmataş Endüstrisi(2017) Erbil EşrefYerleşim adını sınırları içerisinde yer alan fabrikadan almaktadır. Yerleşim Geç Neolitik Dönem'e tarihlenmektedir. Yerleşimdeki ilk kazı çalışmaları yerleşimin önemini ve yayılım alanını belirlemeye yöneliktir.Öğe Denizli İli Prehistorik Dönem Yüzey Araştırması 2017(2019) Özçelik Kadriye, Çiçek İhsan, Türkoğlu Necla, Bulut Hande, Tunçel Esra, Erbil EşrefDenizli'de 2017 yılında 7 ilçeye ait birçok arazide araştırmalar yapılmıştır. Özellikle dağlık alanlarda bulunan ve Paleolitik dönemlerde insanlara ev sahipliği yapmış olabilecekleri düşünülen çok sayıda mağara da incelenmiştir.Öğe A New Settlement from the Epi-Palaeolithic Period: The Operational Sequence and Techno-Typology of the Knapped Stone Industry at the Kızılin Site (Antalya, Turkey)(2021) Erbil Eşref, Kartal Gizem, Zeynep Beyza AğırsoyKızılin is a cave settlement within the provincial borders of Antalya. The settlement is dated to the Epi-palaeolithic period. Some knapped stone findings were identified during the terrace excavation conducted in this site. This study focuses on examining the knapped stone chaîne opératoire of the inhabitants, and on analyzing the knapped stone findings by a technotypological approach. Our analyses led us to identify all technological phases of knapped stone process practiced at the Kızılin site. Typologically, the knapped stone tool industry was found to consist of microliths and macroliths. It has been observed that the microliths are higher in number compared to the macroliths. In this context, the results obtained were compared with the Epi-palaeolithic layers of Öküzini and Karain settlements where their similarities and differences are revealed.Öğe Sakarya İli Tarih Öncesi Arkeolojisi Yüzey Araştırması (II) 2014(2016) Kartal Metin, Erbil Eşref, Karakoç MuratSakarya 2014 yılı araştırma çerçevesinde 5 ilçede 18 buluntu yeri tespit edilmiştir. 18 buluntu alanının 2 'si karasal iç kesimde diğer 16 buluntu yeri de denizel olan kırmızı renkli eski kumul alanlarında keşfedilmiştir.Öğe 2018 Yılı Karain Mağarası Kazıları(2020) Taşkıran Harun, Özçelik Kadriye, Kartal Gizem, Aydın Yavuz, Erbil Eşref, Kösem Beray, Karahan Göknur2018 yılı kazı çalışmalar daha önceki yıllarda gerçekleştirilen çalışmaların devamı niteliğindedir. Kazılar E ve B Gözü'nde gerçekleştirilmiştir. E Gözü'nde Orta Paleolitik seviyelere kazılmış olup B Gözü'nde Üst Paleolitik seviyeler kazılmıştır.
